Świątynia włoskiej ceramiki

Słynna toskańska majolika Bitossi, z okazji 100-lecia, otworzyła muzeum i archiwum. Na powierzchni 1500 m kw. zgromadzono blisko 7 tys. eksponatów najznamienitszych twórców ceramiki.

– Bitossi Archive Museum to swoiste repozytorium kultury industrialnej. Opowieść o historii oraz przemianach, jakie rządziły przemysłem od 1921 do teraźniejszości – mówi Ginevra Bocini, należąca do czwartego pokolenia rodziny Bitossi, która od 100 lat tworzy w Toskanii niezwykłą ceramikę.

Kolor, kształty oraz niezwykła wrażliwość projektowa sprawiają, że założona w 1921 roku manufaktura majoliki artystycznej Guido Bitossiego, mimo upływu czasu, wciąż zajmuje szczególne miejsce w sercach miłośników ceramiki. Choć jubileusz stulecia istnienia Bitossi zbiegł się z czasem pandemicznych utrudnień, marka nie zrezygnowała z hucznego świętowania. We wrześniu w Montelupo Fiorentino otwarto Bitossi Archive Museum obejmujące bogatą kolekcję zgromadzonych przez dekady projektów. Muzeum powstało w wyłączonej z użytku części fabrycznej manufaktury, przez co zaledwie kilka kroków dzieli je od miejsca, w którym powstają najnowsze projekty. Za dostosowanie budynku pod potrzeby muzeum odpowiedzialny był architekt Luca Cipelletti, założyciel studia AR.CH.IT.

Bitossi

Zaprezentowaną na 1500 metrach kwadratowych ekspozycję, ze względu na jej ogrom, podzielono na dwie sekcje. Pierwsza obejmuje ceramikę, z której najstarsze eksponaty pochodzą z połowy lat 50. XX w. Druga natomiast skrywa archiwalne rysunki, dokumenty, fotografie, dzienniki i katalogi produkcyjne marki od początku jej istnienia.

Panteon sław

Blisko 7000 ceramicznych artefaktów zostało wyeksponowanych w ramach premierowej wystawy, nad którą kuratelę objęła krytyczka i dziennikarka Porzia Bergamasco, a której otwarcie zbiegło się z tegorocznym Tygodniem Designu w Mediolanie.

Wśród zaprezentowanych dzieł znalazły się unikatowe projekty autorstwa Ettore Sottsassa, Nathalie Du Pasquier, George’a J. Sowdena, Marco Zaniniego, Christopha Radla, Michele De Lucchi, Karima Rashida, Arika Levy i Fabio Novembre. Nie zabrakło również reprezentantów młodszego pokolenia twórców, takich jak Max Lamb, Formafantasma, Dimorestudio, Benjamin Hubert, Quincoces-Dragò, Bethan Laura Wood i Pierre Marie.

Wystawie towarzyszy również katalog stworzony pod redakcją Christopha Radla, prowadzący czytelników przez historię marki, od jej powstania do współczesności.

Cztery pokolenia Bitossi

Według archiwalnych zapisów, rodzina Bitossi związana jest z toskańską miejscowością Montelupo Fiorentino już od 1536 roku. Reprezentanci rodu, od samego początku blisko związani z tworzeniem ceramiki, w XX wieku wprowadzili zupełnie nowy nurt stylistyczny, kładąc podwaliny pod rozwój legendarnej już dziś marki.

Spadkobierca rodzinnych tradycji rzemieślniczych, Guido Bitossi, w 1921 roku założył Manufakturę Bitossi, łącząc klasyczne motywy z poszukiwaniem nowych rozwiązań. W latach 50. dyrektorem artystycznym został Aldo Londi, którego kolekcje otwarły zupełnie nowy rozdział w historii włoskiej ceramiki. Dziś manufaktura wciąż znajduje się w pierwotnej lokalizacji, a zarządzana jest przez czwarte pokolenie rodziny Bitossi. W 2014 roku manifattura została wpisana do rejestru  historycznych włoskich firm.

Zapisz się do newslettera!

Powiązane artykuły:

Terapia żywym ogniem

Terapia żywym ogniem

Gdynia | 5 października 2024

Karolina Zimnicka, ceramiczka, odkrywa przed nami fascynujący świat gliny

Redefinicja wazonu

Redefinicja wazonu

Warszawa | 7 września 2022

Ceramiczny manifest a może świętokradztwo? Arkadiusz Szwed przełamuje schematy