Przeludnienie, katastrofy klimatyczne i miasta, które nie odpowiadają realnym potrzebom mieszkańców. W ostatnich latach te problemy wybrzmiewają coraz głośniej na forum publicznym, zarówno ze strony samych mieszkańców, jak i specjalistów w dziedzinach urbanistyki i ekologii. Głos zabierają również architekci na TED, popularnych na całym świecie konferencjach naukowych, organizowanych co roku przez amerykańską fundację non-profit Sapling Foundation.
Celem konferencji jest popularyzacja – jak głosi jej motto – „idei wartych propagowania”. Swoimi doświadczeniami dzieli się zróżnicowane grono prelegentów – począwszy od słynnego mistrza architektury Shigeru Bana, poprzez wielokrotnie nagradzanego projektanta Bjarke Ingelsa aż po ekolożkę Neri Oxman czy architektkę Kotchakorn Voraakhom.
Dziś oddajemy głos prawdziwym specjalistom z dziedziny zrównoważonego budownictwa i ekologii!
Shigeru Ban
Na długo, zanim stało się to popularne architekt Shigeru Ban, laureat nagrody Pritzkera, eksperymentował z ekologicznym budownictwem, sięgając po kartonowe tuby i papier. Jego niezwykłe konstrukcje miały pomagać ofiarom klęsk żywiołowych w takich państwach jak Haiti, Ruanda czy Japonia. Często jednak okazywało się, że ich cykl życia jest o wiele dłuższy, niż pierwotnie zakładano, a tymczasowe domy stały się stałym elementem krajobrazu. W ubiegłym roku japoński architekt odwiedził również Polskę, by pomóc uchodźcom z Ukrainy.
Neri Oxman
Amerykańsko-izraelska architektka i ekolożka Neri Oxman każdego dnia szuka wspólnych mianowników technologii i biologii. Pracując na styku takich dziedzin jak projektowanie komputerowe, druk 3D, inżynieria materiałów i biologia syntetyczna, w swoim laboratorium odkrywa interesującą symbiozę pomiędzy mikroorganizmami, ludzkim ciałem, produktami, a nawet budynkami.
Bjarke Ingels
Duński architekt Bjarkle Ingels, jeden z ambasadorów Nowego Europejskiego Bauhausu, przedstawia swoje doświadczenia w zakresie ekologicznego budownictwa. Jego projekty są nie tylko odpowiedzią na potrzeby społeczności, dla których powstają, ale również w fascynujący sposób korelują z otaczającą je naturą. Do jego najbardziej znanych projektów zaliczają się m.in. budynek Lego House w duńskim Billund, VIA 57 West i 2 World Trade Center w Nowym Jorku, Europa City w Paryżu czy siedziby Google w Kalifornii i Londynie, ale także Urban Rigger, pływający kompleks mieszkaniowy zaprojektowany w celu złagodzenia niedoboru mieszkań studenckich w Kopenhadze oraz Oceanix City, koncepcja, w ramach której 10 tys. ludzi zamieszkało na archipelagu modułowych, sześciokątnych wysp. On sam, wraz z rodziną, mieszka na wycofanym z eksploatacji promie z widokiem na zabytkowy port w Kopenhadze.
Thomas Heatherwick
Słynny brytyjski projektant i założyciel Heatherwick Studio, od lat walczy z urbanistyczną monotonią. Gdzie podziały się wszystkie nierówności i architektoniczne zróżnicowanie? Kiedy architektura stała się tak… nudna? Thomas Heatherwick, którego doświadczenie w ostatnich latach mogliśmy podziwiać m.in. w projekcie zanurzonego w zieleni kompleksu Maggie’s Centre, przedstawia przepis na wyjście z miejskiej monotonii oraz swoją wizję idealnego miasta.
Vishaan Chakrabarti
ONZ szacuje, że do 2100 roku światowa populacja osiągnie nieco ponad 11 miliardów ludzi. Urodzony w Indiach, a mieszkający w USA architekt Vishaan Chakrabarti ostrzega, że czas zacząć myśleć o tym, jak pomieścimy tych wszystkich ludzi w ramach jednej planety. W wizjonerskim przemówieniu Chakrabarti prezentuje swoje autorskie rozwiązanie dla zrównoważonego budownictwa mieszkaniowego, stanowiącego kompromis pomiędzy domami jednorodzinnymi a zawrotnie wysokimi drapaczami chmur.
Liu Thai Ker
Architekt i były główny planista Miejskiego Urzędu Rewitalizacji Singapuru przekształcił jedno z najmniejszych oraz najzamożniejszych państw na świecie w sprawnie działający, nowoczesny organizm. W swoim przemówieniu Liu dzieli się życiową mądrością i spojrzeniem na to, jak połączenie humanistycznego serca, naukowego umysłu i artystycznego oka stanowi klucz do sukcesu podczas szukania kompromisu pomiędzy formą i funkcją.
Jeff Speck
Wolność od samochodów, wolność od bezładu, wolność poruszania się po mieście! Amerykański urbanista i pisarz Jeff Speck dzieli się swoją „ogólną teorią chodzenia” — czterema zasadami, które pozwolą przekształcić nawet najrozleglejsze miasto składające się z sześciopasmowych autostrad i 600-metrowych bloków, w bezpieczną oazę, po której można bezpiecznie spacerować, korzystać ze ścieżek rowerowych i cieszyć się obecnością drzew.
Alejandro Aravena
Chilijski architekt, laureat Nagrody Pritzkera, poproszony o zbudowanie mieszkań dla 100 rodzin, nieoczekiwaną inspirację odnalazł w brazylijskich fawelach i slamsach. Zamiast budować duże budynki wypełnione małymi mieszkaniami, postanowił stworzyć przestrzenie przyjazne tworzącymi się społecznościom oraz możliwe do późniejszego rozbudowywania przez samych mieszkańców. W swoim wykładzie Alejandro Aravena prezentuje trzy projekty, które udowadniają, że wystarczy dobry pomysł, by skutecznie odmienić życie wielu osób.
Peter Calthorpe
Ponad połowa światowej populacji mieszka już w miastach, a według prognoz — do 2050 r. kolejne 2,5 miliarda ludzi przeniesie się do obszarów miejskich. W kolejnych latach kluczowe będzie to, w jaki sposób będą powstawały nowe miasta, szczególnie w aspekcie postępujących zmian klimatycznych i problemów gospodarczych, ale także dobrego samopoczucia mieszkańców i poczucia społeczności. Peter Calthorpe, urbanista, założyciel Congress for New Urbanism — organizacji promującej zrównoważone budownictwo, dzieli się siedmioma uniwersalnymi zasadami, które sprawią, że nowe budownictwo będzie sprzyjać interakcjom międzyludzkim i dobrym relacjom z przyrodą.
Kotchakorn Voraakhom
Od Londynu po Tokio, zmiany klimatyczne powodują zapadanie się miast, a nasza nowoczesna betonowa infrastruktura sprawia, że jesteśmy jeszcze bardziej narażeni na poważne powodzie — przekonuje tajska architektka krajobrazu Kotchakorn Voraakhom. Czy można temu zapobiegać? Jako przykład, że jest to możliwe Voraakhom prezentuje zaprojektowany przez nią ogromny park w Bangkoku, który może pomieścić miliony litrów wody deszczowej. Wzywa tym samym do stworzenia większej liczby rozwiązań, które pozwolą na nowo połączyć miasta z naturą.
