Wygląda jak nowy! Słynny Smalley House po remoncie

Znacie Smalley House? Zaprojektował go A. Quincy Jones. To niesamowita posiadłość w Los Angeles, którą architekt w 1973 r. stworzył dla swoich przyjaciół – rodziny Smalleyów. Ikoniczny projekt słynnego architekta niedawno przeszedł renowację. Zobaczcie, jak wygląda!

Smalley House już w 2006 r. wszedł w posiadanie Shulamit Nazarian – właścicielki galerii sztuki i znanej filantropki. To istotne, bo można było być pewnym, że nie pozwoli zniszczyć ikonicznego domu. Zdecydowała się więc wówczas właśnie jedynie na renowację, a nie dewastującą willę przebudowę. Nieco więcej zmian zdecydowała się wprowadzić jedynie w okalającym Smalley House ogrodzie, pierwotnie zaprojektowanym przez Garreta Eckbo. Był on uczniem Waltera Gropiusa – twórcy Bauhausu.

Smalley Haouse ma blisko 697 metrów kwadratowych powierzchni podzielonej na dwie kondygnacje. Jednym z najbardziej charakterystycznych i zapamiętywalnych jego akcentów jest cedrowa ściana, która niczym błyskawica przeszywa konstrukcję budynku.

Uwagę zwraca też sufit, który w salonie zawieszony jest aż niemal 8 metrów nad ziemią. Równie charakterystycznym elementem projektu A. Quincy Jonesa są potężna dające wgląd w ogród przeszklenia salonu. To dla Nazarian idealna przestrzeń dla organizacji jej wystaw.

Magazyn Design Alive

ICONS 2024 WYDANIE URODZINOWE

ZAMAWIAM

ICONS 2024 WYDANIE URODZINOWE

Magazyn Design Alive

ZAMAWIAM

NR 13/2024 WYDANIE SPECJALNE

Kolejną kluczową cechą domu są trzy wewnętrzne ogrody. Sprawiają wrażenie, jakby znajdowały się jednocześnie wewnątrz domu, jak i na zewnątrz.

Mimo ogromnego szacunku dla starej modernistycznej konstrukcji właścicielka nie chciała się w nim czuć jak w muzeum. Właśnie dlatego zaraz po nabyciu domu umeblowała przestrzeń zupełnie na nowo. Próżno było szukać tu dzieł modernizmu minionego stulecia. Ich miejsce zajęły nowoczesne dzieła włoskich designerów. Były też rodzinne skarby i antyki.

Smalley House. Ikona kalifornijskiego modernizmu

Czas jednak mijał, synowie właścicielki dorośli i opuścili rodzinny dom. Tak, ponownie nastał czas na zmiany. Zajęła się nimi Pamela Shamshiri. Jej zadaniem było dostosowanie domu do nowych realiów życiowych głównej lokatorki.

Podczas całego remontu Shamshiri i Nazarian starały się posługiwać językiem projektowania Jonesa. Wszystko po to, by przywrócić wnętrzom ich dawny charakter. Tak chciały też podkreślić kluczowe cechy architektury słynnego architekta i autora domu.

Najbardziej radykalną zmianą była zmiana aranżacji pomieszczeń. Pierwotnie sypialnie dziecięce, część rodzinna i kuchnia znajdowały się po jednej stronie ogromnego salonu, a główna sypialnia ulokowana była naprzeciwko. W nowym planie wszystkie sypialnie przeniesiono na stronę prywatną, a stara sypialnia główna stała się przestronnym domowym biurem i gabinetem Nazarian.

Obok biura powstało luksusowe domowe spa z glinianą sauną i wanną z hydromasażem z czarnego betonu inkrustowanego czarnymi kamieniami rzecznymi. To nawiązanie do podłóg z ręcznie inkrustowanych kamykami zaprojektowanych przez Jonesa.

We wnętrzu pojawiła się też sofa vintage projektu Milo Baughmana oraz zielony dywan przypominający ten znajdujący się tu oryginalnie. Nie jest to wierna kopia. Wcześniejszy dywan przypominał bardziej niebieską rzekę przepływającą przez dom.

A. Quincy Jones

Urodził się w 1913 r. Był architektem i profesorem, a później dziekanem Szkoły Architektury Uniwersytetu Południowej Kalifornii. Najbardziej znany jest ze swojego śmiałego modernistycznego stylu i pionierskiego wykorzystania pasów zieleni w planowaniu urbanistycznym. Rezydencje jego projektu to efektowne konstrukcje słupowo-belkowe. Charakteryzują się wysokim atrium, wysokie sufitami i ścianami ze szkła. Był jednym z najbardziej płodnych architektów modernistycznych. Uczestniczył w tworzeniu 5 tys. obiektów w Kalifornii. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych kalifornijskich artystów połowy stulecia. Zmarł w 1979 r.

Zapisz się do newslettera!

Powiązane artykuły:

Budynki ikony

Budynki ikony

Barcelona | 3 maja 2024

Oto nasz krótki przewodnik po wybranych ikonach architektonicznych Europy