Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki we współpracy z Instytutem Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie przygotował wyjątkową wystawę poświęconą jednemu z największych polskich architektów XX wieku jakim był Jan Bogusławski.
Ekspozycja „Według reguł sztuki i własnego upodobania” (4 lipca do 30 września 2024 roku), to pierwsza monograficzna prezentacja dorobku architekta.
Jan Bogusławski (1910–1982) należy do grona wielkich osobowości polskiej architektury XX wieku. Projektował budynki, wnętrza, meble, detale architektoniczne i reklamy świetlne. Przez całe życie był związany z Warszawą.
Przejawiał pasję do rzeźby, malarstwa, muzyki, literatury. Kierował się regułami sztuki, według których projektował własne formy.
W zakresie meblarstwa rozwijał się wielotorowo: projektował sprzęty przeznaczone do mieszkań prywatnych, jak również do luksusowych wnętrz reprezentacyjnych (m.in. do Urzędu Rady Ministrów).
Wystawa prezentuje ponad 200 obiektów, w tym oryginalne meble, niepublikowane wcześniej rysunki i szkice, projekty budowlane, makiety architektoniczne, fotografie oraz materiały archiwalne. Tak bogaty zestaw eksponatów pozwala na wnikliwe zrozumienie estetyki i zasad, według których tworzył Bogusławski.
Wernisaż wystawy odbędzie się 4 lipca o godzinie 18.00, a szczegółowy harmonogram wydarzeń dostępny jest na stronie internetowej Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki oraz w mediach społecznościowych.
Jan Bogusławski
Urodzony w Warszawie w 1910 roku. Pochodził z rodziny przemysłowców, ukończył Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego oraz Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. Dalsze studia odbył w École des beaux-arts w Paryżu.
Już w połowie lat 30. XX wieku rozpoczął samodzielną działalność architektoniczną, projektując wille wraz z ich wnętrzami i wyposażeniem. W 1937 roku zdobył Grand Prix na Wystawie Światowej w Paryżu za wnętrze weekendowe, a dwa lata później prezentował swoje meble i wnętrza na Pawilonie Polskim podczas Wystawy Światowej w Nowym Jorku.
Jego działalność zawodowa obejmowała projektowanie wnętrz, mebli oraz osiedli mieszkaniowych i budynków użyteczności publicznej. Brał udział w odbudowie Warszawy po II wojnie światowej, prowadził biuro projektowe Miastoprojekt i współpracował z innymi architektami, m.in. Józefem Łowińskim i Bohdanem Gniewiewskim.
Jednym z jego największych osiągnięć było przygotowanie projektu odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie, za co otrzymał drugą nagrodę w konkursie architektonicznym w 1955 roku. Jan Bogusławski był również zaangażowany w prace rekonstrukcyjne jako generalny projektant do 1976 roku.
Obok pracy projektowej, Jan Bogusławski prowadził działalność dydaktyczną na Politechnice Warszawskiej, PWSSP w Poznaniu i ASP w Warszawie. W 1975 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.
Jan Bogusławski zmarł w 1982 roku. Jego prochy spoczywają na warszawskim cmentarzu powązkowskim.
