Uwodzicielski, wciągający i surrealistyczny. Takie jest włoskie projektowanie późnych lat 60. Nowo wydana książka pt. „1968: Radical Italian Furniture” to coś więcej niż album poświęcony klasykom ruchu Radykalnego Projektowania.
Na 120 stronach zamieszczono rysunki Alessandro Mendiniego oraz fotografie ikonicznych mebli inspirowane stylistyką „Playboya” początku lat 70. Wśród wybranych twórców znajdują się również tacy projektanci, jak: Cini Boeri, Ettore Sottsass czy Verner Panton. Zestawienia ukazują znane projekty w nowym świetle, wpisując je w szeroki kontekst kulturowy. Książka jest wymarzonym hołdem dla twórców okresu, który już wprawdzie minął, ale nadal pozostaje źródłem inspiracji. By mogła powstać, swoje siły połączyli Dakis Joannou, kolekcjoner sztuki i fundator Deste Foundation oraz słynny duet, na co dzień tworzący magazyn „Toiletpaper”: prowokator i rzeźbiarz Maurizio Cattelan oraz fotograf Pierpaolo Ferrari. Na album wydamy 55 euro. Więcej na: www.deste.gr, www.toiletpapermagazine.org
Radical Design
Radical Design, czyli design radykalny lub antydesign, to wyraz buntu we wzornictwie, którego efektem są meble z dużą dawką ironii, mocnych barw i zniekształceń. Projekty radykalnych designerów z lat 70. do dziś zachwycają oryginalnością i awangardowym podejściem do wystroju wnętrz. Początków designu radykalnego należy szukać w twórczości młodych projektantów, którzy w nawiązaniu do nastrojów z 1968 roku (spory polityczne, fala studenckich protestów) chcieli wyrazić swój bunt za pomocą przedmiotów codziennego użytku. Radical Design powstał we Florencji, gdzie działały grupy Archizoom i Superstudio. Swoją ideą szybko zarazili branżowe środowiska z Mediolanu, a następnie z różnych stron Europy i zza oceanu. Inspiracją dla nich był pop art i inne awangardowe ruchy artystyczne, a także prace Ettore’a Sottsassa, który w 1982 roku zrzeszył radykalnych projektantów w grupę o nazwie Memphis.
