Gdy Ricardo Bofill odkrył w 1973 roku w Sant Just Desvern na przedmieściach Barcelony zaniedbaną cementownię, zachwycił się i postanowił tchnąć w nią drugie życie. Malownicza ruina przekształcona w dom i pracownię architekta to dziś La Fábrica – ikona światowej architektury.
Zabytkowy kompleks był w fatalnym stanie, ale jednocześnie stanowił prawdziwe kompendium surrealistycznych elementów: schodów prowadzących donikąd, potężnych żelbetowych konstrukcji, które niczego nie podtrzymywały, wiszących w powietrzu kawałków żelaza, ogromnych pustych przestrzeni wypełnionych niezwykłą atmosferą.
Dwuletni proces transformacji rozpoczął się wraz z wyburzeniem niezdatnych do użytku części cementowni. Osłonięto wówczas dotychczas ukryte atuty przestrzeni będące pamiątką wczesnej industrializacji Katalonii w latach dwudziestych XX wieku.
Osada przemysłowa pierwotnie składała się z 30 monumentalnych silosów, czterech kilometrów sieci podziemnych tuneli oraz licznych pomieszczeń przeznaczonych na ogromne maszyny. Po procesie starannej selekcji struktur kwalifikujących się do remontu, za pomocą dynamitu i młotów pneumatycznych rozpoczęto formowanie przestrzeni na nowo. Finalnie zachowano osiem silosów, które oczyszczono z cementu i gruzu, i to one stały się sercem odrestaurowanej cementowni. Ulokowano w nich biura, laboratorium, archiwum, bibliotekę i salę projekcyjną. Swoje miejsce znalazła tu również gigantyczna przestrzeń zwana „Katedrą”, wykorzystywana do wystaw, koncertów i inicjatyw kulturalnych, które prowadzi Ricardo Bofill. Kompleks otoczono ogrodami z eukaliptusami, palmami, drzewami oliwnymi i cyprysami.
Pełen brutalistycznego piękna projekt stał się dowodem na to, że architekt z wyobraźnią może zaadaptować dowolną przestrzeń do nowej funkcji, niezależnie od tego, w jakim zastał ją stanie. Historyczną bryłę budynku połączono ze współczesnymi formami zaczerpniętymi z regionalnej, katalońskiej architektury. Dziś tylko surowy beton przypomina o dawnej funkcji miejsca. La Fábrica stała się zaś nie tylko nową siedzibą pracowni, ale również domem architekta.
La Fábrica to jednak wciąż otwarte dzieło, które zmienia się z czasem i wciąż podlega przekształceniom. Ricardo Bofill mówi o przedsięwzięciu, jak o swojej „ciągle aktualizującej się biografii”.
Ricardo Bofill
Urodzony w 1939 w Barcelonie kataloński architekt. Studiował na The Architectural School w Barcelonie oraz później w Genewie. Bofill jest jednym z głównych reprezentantów postmodernizmu we współczesnej architekturze. Autor wielu budynków w Barcelonie (m.in. Institut Nacional d’Educacio de Catalunya, Teatre Nacional de Catalunya, nowoczesnego osiedla Walden 7), La Muralla Roja oraz wielu hoteli, budynków mieszkalnych, biurowych i użyteczności publicznej, głównie w Hiszpanii i Francji, a ostatnio w Chinach. Laureat wielu konkursów, głównie w architekturze mieszkaniowej. Więcej na: www.ricardobofill.com
***
Inspirujące wnętrza, najlepsze realizacje w architekturze, nowości ze świata designu, dwa razy w tygodniu w Twojej skrzynce! Zapisz się na nasz newsletter
