Podczas renowacji mieszkania z końca lat 20. XX wieku, w samym sercu praskiego Starego Miasta, architektka Lenka Míková sięgnęła do historycznych korzeni budynku, wykorzystując to, co najlepsze w modernizmie.
Rozświetloną przestrzeń 250-metrowego mieszkania na ostatnim piętrze kamienicy wypełniają szlachetne materiały, eleganckie detale i meble zaprojektowane specjalnie na potrzeby tego projektu.
Całość podzielono na trzy strefy funkcjonalne. Korytarz wejściowy prowadzi do głównej części apartamentu, gdzie rozległe okna doświetlają wnętrze i zapewniają widok na ulicę. Centrum domowego życia wyznacza w tym miejscu kominek otoczony zabudowanym regałem. Jasny mebel pełni dwojaką funkcję – z jednej strony skrywa telewizor i barek, a z drugiej oddziela część dzienną od kameralnej części biurowej.
Po drugiej stronie pomieszczenia ulokowano aneks kuchenny. Granicę stref w tym miejscu wyznacza podłużny stół jadalny oraz znajdujące się za nim szklane drzwi przesuwne. Wizualną spójność otwartej przestrzeni zapewnia natomiast gra kontrastów. Czarna zabudowa kuchni odpowiada czerni kominka, zaś kuchenny blat wykonano z tego samego drewna co stół w jadalni.
Idąc dalej, ciemnoszary korytarz prowadzi do kameralnej części prywatnej. To tu rozlokowano sypialnię właścicieli, pokój dziecięcy i pokój gościnny. Element zaskoczenia wprowadzają natomiast trzy łazienki: beżowa, czerwona i niebieska, których intensywność kolorów dodaje wigoru całej realizacji.
