Paryski hotel Martel z 1927 roku, pomimo upływu czasu, wciąż zachwyca. To obecnie jedyny kompletny przykład dorobku architekta Roberta Malleta-Stevensa, który współtworzył budynek współpracując z artystami Janem i Joëlem Martelami.
Architekt i duet bliźniaków-rzeźbiarzy poznali się podczas organizowanej w Paryżu Międzynarodowej Wystawy Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa w 1925 roku. Niedługo później bliźniacy Martel zaprosili Malleta-Stevensa do stworzenia w 16. dzielnicy Paryża kamienicy mającej stanowić dom dla dwóch rodzin. Ten przystał na propozycję czyniąc z niej kontynuację planu mieszkaniowego, który wówczas realizował w pobliskiej dzielnicy Auteuil. Białe betonowe struktury z wielkimi przeszkleniami stanowiły wówczas niezwykle niestandardowe rozwiązanie nawiązujące do słynnej stylistyki Haussmanna, sprawiając, że dzielnica wydawała się być wyjęta z innego świata.
Funkcjonalna forma
Ulokowanie na narożnej działce odcisnęło swoje piętno na kształcie budynku. Odpowiadające jej uformowaniu ściany zewnętrzne stanowią spójną, sześcienną formę, uzupełnioną „układem schodkowym”, tworzącym porośnięte zielenią tarasy na wyższych kondygnacjach. Zgodnie z instrukcjami Malleta-Stevensa, bujna roślinność miała harmonizować z prostotą budynku, stanowiąc ukrytą pośrodku miasta oazę odpoczynku. Rzeźbiarska koncepcja bryły skupia się wokół cylindrycznej klatki schodowej widocznej z ulicy jako odsłonięty rdzeń.
Wewnątrz geometryczny podział przestrzeni wyznaczają czarne stalowe drzwi i kratownice na oknach, kontrastujące z białym tynkiem ścian. Spiralne schody dzielą przestrzeń nie tylko na osobne kwatery zajmowane przez rodziny braci, ale również wiodą do mieszkania położonego na wyższym piętrze, zamieszkiwanego przez ich ojca.
Powrót do czasów świetności
Odrestaurowany przez aktualnego właściciela, handlarza dziełami sztuki i antykami Erica Touchaleaume’a, hotel Martel mieszczący w sobie również pracownię właściciela, Galerię 54, jest obecnie jedynym kompletnym przykładem dorobku architektonicznego Malleta-Stevensa. Na życzenie architekta, po śmierci w 1945 roku zniszczono większość przykładów jego twórczości. W czasie renowacji zadbano nie tylko o bryłę, ale również sprowadzono oryginalne rzeźby i meble z połowy ubiegłego wieku.
Rówieśnik Le Corbusiera
Robert Mallet-Stevens (24 marca 1886 – 8 lutego 1945) był wpływowym francuskim architektem i projektantem. To jeden z czołowych przedstawicieli modernizmu we Francji, współzałożyciel Stowarzyszenia Artystów Modernistów – L’Union des Artistes Modernes (UAM). Był architektem, projektantem wnętrz, twórcą scenografii filmowych, również nauczycielem. Jednym z jego kluczowych dzieł, był paryski dom z pracownią jego przyjaciela i współpracownika – witrażysty, malarza i twórcy mozaik – Louisa Barilleta.
Robert Mallet-Stevens był rówieśnikiem Le Corbusiera. W latach 20 XX w. obaj wydawali własne periodyki i założyli własne stowarzyszenia, a do końca lat dwudziestych stali się najbardziej uznanymi architektami w Paryżu. Wraz z Augustem Perret stanowili trójkę nestorów ruchu modernistycznego we Francji, ale ich zainteresowania były bardzo odmienne. Architektura Roberta Mallet-Stevens była mniej radykalna i mniej purystyczna niż prace Le Corbusiera, chociaż nie mniej nowoczesna. Mallet-Stevens był architektem-dekoratorem, ozdabiał powierzchnie geometrycznych form i tworzył skomplikowane bryły ze zwielokrotnionych sześcianów. Jego architektura charakteryzuje się wyszukanymi efektami światłocienia i głębi, surowością fasad i wielkimi przeszkleniami. Wielką wagę przykładał do wystroju wnętrz, chętnie współpracował z największymi artystami epoki, takimi jak: Louis Barillet, Gabriel Guévrékian, Jean Prouvé, czy właśnie Jean i Joël Martel.
Jan (5 marca 1896 – 16 marca 1966) i Joël Martel (5 marca 1896 – 25 września 1966) byli francuskimi rzeźbiarzami. Ich prace obejmują ozdobne rzeźby, posągi, pomniki i fontanny o cechach typowych dla epoki Art Deco i Kubizmu.
