Już od roku możemy podziwiać budynek Muzeum Historii Żydów Polskich, zrealizowany w Warszawie według projektu światowej sławy fińskiego architekta Rainera Mahlamäkiego. Po wielu miesiącach projektowania i tworzenia elementów ekspozycji, przyszedł czas na instalację wystawy głównej. Oficjalne otwarcie zaplanowano na 28 października 2014 roku.
Prosta bryła muzeum, kryjąca wewnątrz niespodziankę, została w 2008 roku nagrodzona w prestiżowym konkursie International Architecture Award. Z zewnątrz budynek dobrze komponuje się z istniejącymi w okolicy zabudowaniami, sprawiając wrażenie jakby stał tu od zawsze. Natomiast wnętrze muzeum to przede wszystkim imponujący hol wejściowy, którego potężne, falujące ściany stoją w dużym kontraście do prostych elewacji. Budynek muzeum obejmuje powierzchnię 12,8 tys. m kw. Jedną trzecią zajmie wystawa główna, a pozostałą część – wystawy czasowe, wielofunkcyjna sala: audytoryjna, kinowa i koncertowa, sale projekcyjne i warsztatowe, restauracja i kawiarnia. Część z tych pomieszczeń została już oddana do użytku.
Tworzona właśnie wystawa główna składa się z ośmiu galerii prezentujących bogactwo tysiącletniej historii polskich Żydów. Ma charakter narracyjny, co oznacza, że nie skupia się na prezentowaniu obiektów, ale na opowiedzeniu historii – przy pomocy zabytkowych przedmiotów historycznych, multimediów, scenografii, grafik, kopii i modeli. – Wystawa jest sercem naszego muzeum. Dlatego cieszę się, że już tylko kilka miesięcy dzieli nas od momentu otwarcia ekspozycji dla zwiedzających – podkreśla Andrzej Cudak, po. dyrektora Muzeum Historii Żydów Polskich.
Po pięciu miesiącach prac nad ekspozycją realizowaną przez firmę Nizio Design International można podziwiać już elementy konstrukcyjne całej wystawy: meble wykonane specjalnie na potrzeby muzeum, wykonane ręcznie malowidła naścienne, nadruki, niektóre stoiska interaktywne. Zamontowano również replikę sklepienia synagogi z Gwoźdźca, będącej przykładem wpływu tradycyjnej architektury polskiej na tradycję żydowską. – Wystawa zmienia się z każdym dniem. Codziennie powstaje nowy element. Projektanci galerii ”Pierwsze spotkania”, opisującej losy Żydów w średniowieczu, nawiązują do technik malarskich z epoki. Polscy konserwatorzy zabytków zdobią ściany freskami – mówi prof. Barbara Kirshenblatt-Gimblett, dyrektor programowa wystawy głównej.
Prace związane z tworzeniem wystawy głównej trwają także poza budynkiem muzeum. Powstają fragmenty scenografii i wyposażenia wystawy, a także elementy multimedialne i interaktywne. Koniec procesu budowy wystawy planowany jest na czerwiec, a oficjale otwarcie odbędzie się 28 października.
Wystawa w liczbach:
• 4200 m kw. powierzchni wystawowej
• 73 interaktywne stanowiska multimedialne
• 120 multimedialne stanowiska pasywne
• 3 serwerownie sterują elektroniką wystawy
• 100 ton stali wykorzystanych do budowy ścian działowych i antresoli
• 200 liczba kopii, modeli i faksymiliów
• 8500 plików na potrzeby scenografii i stanowisk multimedialnych
• 30 ton waży dach synagogi
• 850 osób będzie mogło przebywać jednocześnie na terenie wystawy
• 170 obiektów oryginalnych (zabytkowych) wchodzi w skład ekspozycji
• 200 km kabli zasila i łączy infrastrukturę wystawy
Muzeum Historii Żydów Polskich jest pierwszą w Polsce publiczno-prywatną instytucją kultury, stworzoną wspólnie przez rząd (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego), samorząd lokalny (Miasto Stołeczne Warszawa) i organizację pozarządową (Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce). Strona publiczna pokryła koszty budowy i wyposażenia muzeum. Stowarzyszenie odpowiada za sfinansowanie wystawy głównej. Stowarzyszenie przygotowało również projekt i nadzoruje proces produkcji wystawy. W kwietniu 2013 roku muzeum rozpoczęło swoją działalność programową. Od tego momentu odbywają się w nim wystawy czasowe, koncerty, debaty i seminaria, warsztaty i spacery edukacyjne. Do końca stycznia 2014 roku – przez niecałych 10 miesięcy działalności – w muzeum gościło ponad 200 tysięcy zwiedzających.
Więcej: www.jewishmuseum.org.pl