– Często przez dziesięciolecia przechowujemy ceramiczne figurki, ponieważ przypominają nam naszą babcię, ale co roku zmieniamy telefony, nie przywiązujemy się do nich, mimo że towarzyszą nam całymi dniami. Co sprawia, że jedne przedmioty hołubimy, a inne wyrzucamy bez mrugnięcia okiem? – pyta włoska projektantka Elena Salmistraro.
Jej kreacje cechuje poetycki styl, dbałość o szczegóły i żmudne poszukiwanie harmonii w kształtach. Oprócz funkcji, materiału i technologii ważne są dla niej odniesienia, które pozwalają nadać przedmiotom określoną konotację.
– Jeśli przyjrzymy się starożytnym przedmiotom, zdamy sobie sprawę, że aspekt animistyczny był przy ich powstaniu fundamentalny. Przedmioty te często oprócz podstawowego przeznaczenia pełniły funkcję sakralną, przebłagalną lub powstały na pamiątkę wydarzeń. Ten aspekt zawsze mnie fascynował i właśnie to staram się przenieść do swojej pracy. Nie interesuje mnie minimalizowanie przedmiotu do jego esencjonalności. Dla mnie ważne jest, aby przedmiot nabrał wartości, energii, duchowości, stał się opowieścią, która może uczynić go wyjątkowym i fascynującym, również jeśli jest produkowany seryjnie w fabryce – mówi Elena Salmistraro.
Design wpływa na emocje
W 2009 roku założyła w Mediolanie wraz z architektem Angelem Stolim pracownię, w której zajmuje się architekturą i designem, współpracując jako projektantka produktu i ilustratorka z wieloma firmami z branży kreatywnej. Interesuje się tworzeniem prac z pogranicza ilustracji, designu i sztuk wizualnych, poprzez które próbuje definiować własny kod komunikacji, wierząc, że design potrafi do nas przemawiać. Wszystko wokół nas może wpływać na nasze emocje, a design odgrywa w tym fundamentalną rolę. Według Eleny Salmistraro, samo dokonanie subiektywnej oceny estetycznej, lubienie lub nielubienie czegoś jest wynikiem emocji.
Często inspiruje się prymitywnymi, antropomorficznymi formami, pełne są szczegółów i kolorów. Bogactwo form i symboli graficznych przenosi je na terytorium zawieszone między fantazją a rzeczywistością, sztuką a designem. Proces tworzenia rozpoczyna od rysunków i prowadzi go tak, jakby powoli zaczynały ożywać.
– Zawsze byłam i jestem osobą dość introwertyczną. Nie lubię rozmawiać i nauczyłam się wyrażać swoje emocje poprzez rysowanie. Z czasem zdałam sobie sprawę, że zmienia się temat moich rysunków, zaczęłam nadawać życie surrealistycznym kompozycjom, których pełne są moje zeszyty, ale którymi nie lubię się dzielić. Wolę zachować je w tajemnicy, nie lubię pokazywać procesu twórczego. To intymny moment, pokazuję tylko gotową pracę – wyjawia Salmistraro. – Moje rysunki zaczęły ożywać, nabierać trójwymiarowych form, kiedy zaczęłam modelować ceramikę. Z biegiem czasu poznałam też inne materiały i sprostałam nowym wyzwaniom. To bardzo przyjemny i stymulujący aspekt mojej pracy.
Chociaż przedmioty projektowane przez Elenę Salmistraro zawsze mają jakąś funkcję – to lampy, wazony, krzesła, szafki czy kanapy – to pełnią ją z ironią, lekkością i artystycznym duchem. Ważną rolę gra też u niej kolor, który jako nośnik emocji może przyciągać i odpychać, zanudzać albo podniecać.
Elena Salmistraro
Projektantka produktu i artystka z Mediolanu, rocznik 1983. W 2008 roku ukończyła wzornictwo przemysłowe na Politechnice Mediolańskiej, a rok później założyła własne studio projektowe. W 2017 roku zdobyła nagrodę Salone del Mobile Milano dla najlepszego młodego projektanta. W tym samym roku mianowano ją ambasadorką włoskiego wzornictwa na świecie. W 2018 roku została ambasadorem Brera Design District i zdobyła nagrodę Icon Award na Marmomac w Weronie. Współpracuje z prestiżowymi galeriami sztuki i designu, takimi jak Dilmos, Rossana Orlandi, Camp Design Gallery i Secondome.
