Powszechnie uważa się, że odbicie powinno być idealne i nieskazitelne. Najnowszy obiekt studia Beza Projekt wchodzi jednak w dyskurs z tym założeniem.
Lustro powstające na tafli szkła może zająć tylko pewien jej obszar – może zostać wylane, starte bądź narysowane. To właśnie ten gest malowania, ruchu jest istotny dla projektantek, stając się jednocześnie inspiracją do stworzenia nietypowych dzieł. Wykorzystując tradycyjne rzemieślnicze metody, artystki tworzą nowe przestrzenie na granicy odbicia i jego zanikania. Powstałe w ten sposób obiekty są unikatowe i mają charakter instalacji; ujęte w rzeźbiarskie ramy tworzą niezwykłą artystyczną kreację, a funkcja celowo nie stoi tutaj na pierwszym miejscu. Całość projektu wpisuje się w organiczny postmodernizm, eksplorację rękodzieła i eksperymenty formalne.
Więcej na: www.bezaprojekt.pl
